Περιγραφή
Πρόκειται για φρέσκια ρίζα (υπαρχει και σε μορφή σκόνης) που χρησιμοποιείται κυρίως στην κινέζικη κουζίνα, ενώ τα πτητικά έλαια που περιέχει δρουν ως ισχυρά αντισηπτικά, ενεργοποιώντας την άμυνα του οργανισμού και αναχαιτίζοντας τις βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις.
Η πρώτη αναφορά του τζίντζερ γίνεται στα γραπτά του Κομφούκιου το 500 π.Χ.
Λίγο καιρό αργότερα, χρησιμοποιήθηκε από τους Κινέζους σε πολλές ιατρικές συνταγές, που κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα ασθενειών όπως το κρύωμα, την κακή κυκλοφορία, την ενδυνάμωση της καρδιάς, χρησιμοποιήθηκε δε και ως αφροδισιακό.
Επίσης, το τζίντζερ ως αφέψημα, με άλλα μπαχαρικά όπως το κάρδαμο και η κανέλα, είναι άριστο θερμαντικό για το κρύο του χειμώνα, λόγω της ικανότητάς του να διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος.
Ακόμη, ανακουφίζει τον πονοκέφαλο, την ημικρανία και τους πόνους της περιόδου και έχει την ικανότητα να αναζωογονεί το αναπαραγωγικό σύστημα των ανδρών και των γυναικών, ενώ λειτουργεί και ως αποσυμφορητικό για την καταρροή και την ιγμορίτιδα και ως αποχρεμπτικό για τον βήχα.
Εκτός από τις θεραπευτικές του ιδιότητες, το τζίντζερ χρησιμοποιείται σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο στη μαγειρική και στην ποτοποιία.